Bij het thema ‘religie en wetenschap’ denken veel mensen aan een geschiedenis van conflicten. Toch is bij nadere beschouwing de verhouding tussen geloof en wetenschap in het verleden niet zo gemakkelijk op één noemer te brengen. In de periode 1880-1940, die in dit boek centraal staat, ontbrak het zeker niet aan conflictstof, maar tegelijk was er een sterk verlangen naar synthese van religie en wetenschap. Eind negentiende eeuw stelden Nederlandse gereformeerden en rooms-katholieken zich steeds positiever op tegenover de moderniteit, inclusief de natuurwetenschap. Naast de bestaande ‘liberale wetenschap’ bepleitten zij het bestaansrecht van een ‘christelijke wetenschap’. Onderbouwing en rechtvaardiging voor deze visie vonden zij in de ideologie van het neocalvinisme en het neothomisme. Gereformeerde en rooms-katholieke natuurwetenschappers moesten het ideaal in praktijk brengen. Ab Flipse beschrijft wat deze idealen inhielden, op welke punten ze botsten met de dominante ‘liberale’ visie en wat ervan terecht is gekomen.

Film about the Royal Veterinary College in Utrecht This college in Utrecht is our country’s only one for veterinary surgeons. The film shows a number of barracks where practical training is given. We see how a horse’s molar is pulled: the animal is sedated, put in a travaille, and then lifted. The tooth is then removed using a large set of pliers. We also see a dog having a splint put on its front leg.

Silent film that provides a unique glimpse of academic life in the thirties: showing the everyday activities of the Utrecht professor of biology. He gives lectures, takes exams, does experiments and talks with his colleagues. The Botanical Laboratory now houses the University Museum.

1889: de katholieke emancipatie is in volle gang. In dat jaar besluit een dertigtal rooms-katholieke studenten in Utrecht een eigen 'leesgezelschap' op te richten. In de eerste jaren dient de vereniging vooral de ontwikkeling van de katholieke intelligentsia. Maar na 1917 groeit Veritas door naar een echte studentenvereniging, met een eigen pand, eigen mores, onderafdelingen, jaarclubs en disputen. Tot de jaren 1970 blijft de katholieke identiteit bepalend, maar samen met de ontzuiling en ontkerkelijking verandert Veritas in een algemene studentenvereniging. De oorspronkelijke identiteit wordt gaandeweg ingeruild voor een liberaal-corporaal model. Maar het sterke gemeenschapsgevoel blijft ook in de 21e eeuw bestaan.