Nicolaas Cornelis de Fremery (1770-1844) was one of the early palaeontologists in The Netherlands. After his studies in Leiden he was appointed professor in medicine, pharmacy, chemistry and natural history at the university of Utrecht. De Fremery published in his later years three articles on Dutch fossil mammals. In his first publication on a fossil skull of Bos primigenius, found in 1825 at Eembrugge, he clearly points out his ideas on geology. De Fremery appears to be influenced by the catastrofism theory of Georges Cuvier (1769-1832). De Fremery, however, added some remarkable new views to this widespread theory. The aim of this article is to analyse his work on the palaeozoology and the geology of The Netherlands. Comparisons with some foreign contemporaries are made.

‘Het poldermodel heeft ons erg veel gebracht’. Dat zegt Maarten Prak, hoogleraar Economische en sociale geschiedenis, in een interview. Prak bestudeert samen met Jan Luiten van Zanden de geschiedenis van het poldermodel. Nu is hij bezig met een boek over burgerschap. “Ik denk dat het poldermodel nog altijd relevant is, want kijk eens wat het ons heeft opgeleverd! Het is een model waarin autoriteit een geringe rol speelt, waarin partijen elkaar als gelijkwaardig erkennen, waarin de overheid optreedt als spelverdeler, maar niet de baas is. Dat heeft ons in het verleden erg veel gebracht, dus waarom zou je het overboord zetten? Wij hebben bijvoorbeeld het laagste aantal stakingsdagen van heel de ontwikkelde wereld, en dat komt gewoon doordat er wordt gepraat. Staken is trouwens ook een dure hobby. Ik denk dat het poldermodel echt een toekomst heeft, al zal die er anders uitzien dan de afgelopen honderd jaar.” Het typisch Nederlandse poldermodel hangt samen met burgerschap. Dat lijkt een abstract begrip, maar Prak laat zien dat ‘burgerschap’ een relevant en vooral actueel begrip is. “Ik ben geïnteresseerd in hoe politieke instituties werken. Burgerschap is mijn hoofdnummer. Daar – hij maakt een weids gebaar naar de papierstapel op zijn bureau – ligt het hoofdstuk over burgerschap in Noord- en Zuid-Amerika. Ja, het is een global history van burgerschap. En een van de grote vragen is of Europa dankzij dat burgerschap is wat wij zijn geworden.”

This paper deals with the views on language and language study put forward in a number of essays, composed by an eighteenth-century Dutch scholar, professor Meinard Tydeman (1741-1825). In his linguistic studies published from the early 1760s onwards, Tydeman emphasized the importance of and the imperative need for the study and cultivation of the mother tongue within the context of a ‘civil society’. As such, Tydeman’s works mark the transition to a ‘civil’ approach to the study of the Dutch language. Furthermore, attention is paid to the theoretical underpinnings of his 1805 essay on the origin of language, which was mainly directed against the ideas of Jean-Jacques Rousseau. As it appears, Tydeman has always remained a true follower of the famous eighteenth-century Dutch linguist Lambert ten Kate (1674-1731).