Bevat korte levensbeschrijvingen van Utrechtse hoogleraren tot 1738.
Van Hamelsveld werd ontslagen wegens patriotse politieke opvattingen. Hij werd in 1795 gerehabiliteerd, maar keerde niet terug
Over de zgn. fysico-theologie in de natuurwetenschappen, waarvan de Utrechtse vertegenwoordigers zijn: Petrus Mussenbroek (tussen 1723 en 1740), de filsosoof Johannes Horthemels (tussen 1742 en 1776) en de theoloog Herman Alexander Roëll (van 1704-1718)
Frans Verdoorn (1906-1984), the renowned bryologist and publisher of the Chronica botanica series, was Professor of Biohistory at Utrecht University from 1957 until 1976. In this article his career and his 'biohistorical ideology' are reviewed. Biohistory was defined by Verdoorn as "the historical relationships of plants, animals and man in science, early medicine and culture." Verdoorn devoted most of his time and energy to elucidating and refining his ideology and his classification of the biohistorical subject matter. Much attention was also given to building up the Biohistorical Institute's library and archival collections. It is argued that Verdoorn's classificatory and bibliographical preoccupations prevented him from providing a clear cognitive identity for his field: he failed to make clear on what grounds biohistory deserved that status of an independent discipline, with its own problems and methods. This point is illustrated by a comparison of Verdoorn with two figures whom he regarded as kindred spirits, Carolus Linnaeus and George Sarton. After Verdoorn's retirement, the biohistorical ideology was abandoned and replaced by a programme in the history of biology.
Matthias van Geuns was achtereenvolgens geneesheer en 'physicus' te Groningen (1761-1775). In 1775 werd hij benoemd tot 'Professor Medicinae, Praxeos, Chemiae et Botaniae nec non Artis Obstetriciae'. In 1791 volgde zijn benoeming tot hoogleraar in de ziektekunde en de medische praktijk aan de Universiteit te Utrecht. In 1815 ging deze befaamde hoogleraar met emeritaat. In het boekje komt een groot aantal aspecten uit het leven van deze veelzijdige persoon aan de orde
Van Geuns was hoogleraar Medicijnen, i.h.b. de botanie en de fysiologie (1791-1795), de scheikunde (1794/95), directeur van de hortus botanicus (1791-1795)