Sinds haar ontstaan in de twaalfde eeuw is de universiteit een internationale aangelegenheid geweest. Op zoek naar kennis en inzicht trokken zowel studenten als geleerden over de grens. In de negentiende en de twintigste eeuw kreeg dit verschijnsel echter bijzonder trekken, omdat er een spanningsveld ontstond tussen het nationalisme en deze internationalistische ondertoon van het universitaire bedrijf. In deze bundel blijkt dat internationalisering vele gezichten heeft: van studenten op zoek naar leermeesters en collega-onderzoekers die elkaar in het laboratorium willen opzoeken tot politieke vluchtelingen die hun talenten elders willen ontplooien. Soms is er sprake van een regelrechte braindrain, dan weer gaat het om wetenschappelijke theorieën en thema's die alleen maar in internationaal verband onderzocht kunnen worden.

Door in deze bundel een langere periode in beschouwing te nemen - 1930 tot 1960 - is het mogelijk de bewegingen van wetenschap en Akademie dwars door de oorlogsjaren heen te volgen. De jaren 40-45 worden niet zozeer beschreven vanuit een bezettingsperspectief, maar ze worden beschouwd in termen van voortgaande wetenschapsbeoefening. Het meest veranderden de machtsverhoudingen voor de KNAW. Kon ze in 1938 nog dromen haar gedistingeerde positie te handhaven met onderscheidende kledij, in 1945 was ze gewoon een club naast andere verenigingen geworden