Vóór de Tweede Wereldoorlog woonden de meeste studenten op kamers bij een hospita, waar bezoek na 10 uur 's avonds vaak verboden was. Na 1950 werd de huisvesting in speciale studentenhuizen met gemeenschappelijke huiskamer en keuken steeds belangrijker. De Stichting Studenten Huisvesting Utrecht liet daarvoor grote, nieuwe studentencomplexen bouwen. Toch is de particuliere kamerverhuur al die tijd de grootste huisvester van studenten in de stad gebleven.