De Historische Groep van de Koninklijke Nederlandse Chemische Vereniging kiest jaarlijks een locatie die het predicaat ‘Nationaal Chemisch Erfgoed’ mag dragen. In 2020 werd als derde historische plek museum en sterrenwacht Sonnenborgh in Utrecht aangewezen. Hier bevond zich eind 17e eeuw het ‘Laboratorium chimicum’ van Johann Conrad Barchusen, het oudste scheikundelaboratorium van Nederland waarvan resten bewaard bleven.
In his book 'Higher Education in 2040 - A Global Approach' (2017) Bert van der Zwaan developed a thought-provoking vision of the university of the future, based on a thorough discussion of current trends and on a large number of conversations with leaders in higher education worldwide. This book, 'Places of Engagement', offer reflections on themes discussed by Van der Zwaan, written by twenty of his peers and other opinion leaders from around the world. The book was written in honour of Bert van der Zwaan at the occasion of his departure as Vice-Chancellor of Utrecht University.
Op 14 maart 2007 is de bibliotheek van Natuur- en Sterrenkunde helemaal ondergebracht in bij de UB in De Uithof. De ruimtes die de bibliotheek nu nog in beslag neemt in het Buys Ballotlaboratorium, gaan dienst doen als collegezalen.
De Universiteitsbibliotheek heeft samen met Museum Het Catharijneconvent de internationale tentoonstelling 'Beeldschone Boeken' georganiseerd. Van de ongeveer 120 middeleeuwse handschriften en vroege oude drukken die in het museum te zien zijn, zijn er vijftig afkomstig uit de collectie van de UB. De UB viert dit jaar haar 425-jarig bestaan, en de tentoonstelling is een van de activiteiten in dat kader.
Onlangs zijn twee voorheen nog onbekende dichtbundels ontdekt van de dichter Geerten Gossaert, die aan de Utrechtse universiteit beter bekend was als professor F.C. Gerretson. Voor die twee dichtbundels gebruikte hij weer een ander pseudoniem.
De auteurt verhaalt in dit boek over 375 jaar Botanische Tuinen in Utrecht verschillende verhalen uit de rijke geschiedenis van de Utrechtse universiteit. Over de hoogleraren, hortulani en studenten, het creatief omgaan met beperkte ruimte en natuurlijk over de planten en hun botanische wederwaardigheden. Maatschappelijke ontwikkelingen waren vaak richtinggevend voor de ontwikkelingen in de tuinen. Het begon allemaal op bolwerk Sonnenborgh, waar hoogleraar geneeskunde Regius een kruidentuin liet aanleggen voor zijn studenten die geneesmiddelen moesten. Via een grotere tuin tussen Nieuwegracht en Lange Nieuwstraat - inmiddels bekend als de oude hortus, de tuin van het Universiteitsmuseum - werd uiteindelijk een terrein op De Uithof op en rondom fort Hoofddijk ingericht. Met zijn aandacht voor biodiversiteit en duurzaamheid speelt ook deze moderne tuin weer in op nieuwe maatschappelijke uitdagingen.